Avrupa ekonomisiyle ilgili bir konu
The Independent'a göre kavganın asıl sebebi, Avrupa'da giderek artan sosyal eşitsizlikler:
“Buradaki mesele sadece İtalya ve Fransa'yla ilgili değil. Mesele Avrupa ekonomisinin, yurttaşlarının büyük kesimi için yaşam standartlarını yükseltmeyi bir türlü başaramaması; bunun gerçekten de böyle mi olduğu yoksa sadece böyle bir izlenim mi bulunduğunun herhangi bir önemi yok. İtalya bu durumdan bilhassa etkilenmiş halde, zira yaşam şartları son 20 yılda pek iyileşme göstermedi. Fransa'da da birçok yurttaşın kendini mağdur hissetmesi, Sarı Yelekler'in neden bu kadar cazip olduğunu açıklıyor. ... Avrupa ekonomisi dinamizm kazanamayacak olursa protestolar daha da tırmanacaktır. Ekonomik durgunluğun AB'li seçkinleri bu denli endişelendirmesinin nedeni de bu.”
Diplomatik krizle birlikte maskeler düşüyor
İtalya'nın dış ilişkilerde izlediği rota, koalisyon partilerinin Avrupa projesini sabote ettiklerini açıkça gösteriyor, diyor Ouest France:
“Sürekli halkın iradesinden bahseden, gerçek anlamda ülkenin egemenliğini önemseyen birisi, Lega ve Beş Yıldız'ın (ve diğerlerinin) yaptığı gibi destek bulmak için Moskova'nın kapısına gitmez. Komşusu Fransa'da seçim kampanyası yapmaz. Koşullar gereği bir araya gelmiş iki partner için önemli olan bir Avrupa projesinden ziyade Avrupa çapında bir proje bu. Sürekli yeni gerginliklere doğru ilerlemek suretiyle mevcut yapının istikrarını bozmak istiyorlar. (...) Paris tarafından resmen teyit edilen diplomatik skandal, foyaların ortaya çıkmasını ve Roma'ya artık kimsenin bunları yutmadığının gösterilmesini sağladı.”
Roma ile Paris arasındaki savaşın kazananı Avrupa
AB hukuk profesörü Alberto Alemanno, Politico'nun Avrupa baskısında, Paris ile Roma arasındaki diplomatik çatışmadan Avrupa'nın faydalanacağını ileri sürüyor:
“Bu gövde gösterisi, sadece bomba etkisi yaratan bir dil sürçmesi değil, siyasi diskur alanının Avrupalılaşmasının bir kanıtı olarak görülmeli. Özünde bunun olumlu bir gelişme olduğunu söyleyebiliriz: Ulusal partiler, Avrupa projelerini hayata geçirebilmek için kıtada kendilerine müttefik arıyor. ... Avrupa seçiminden önceki siyasi kampanyalar, önümüzdeki aylarda hız kazanacak olursa bu trend daha da hızlanıp yoğunlaşacaktır. Avrupa bu kopuş karşısında geri adım atmamalı. Siyasi diskurun değişmesi, uzun yıllar AB'nin gelişmesine köstek olmuş zincirlerin kırılmasını sağlayabilir.”
Avrupa'daki toplumsal diskur kabalaşıyor
Frankfurter Allgemeine Zeitung gelişmeler karşısında dehşete düşmüş:
“Bugüne değin üzerinde Avrupa'da barış ve refahın yükseldiği demokratik kültürün sınırlarının ne kadar büyük bir hızla test edildiğini görmek gerçekten ürkütücü. Hem sağdan hem soldan arbede çıkaranlar toplumsal tartışmaların birkaç yıl gibi kısa bir sürede kabalaşmasına neden oldu; hem ülke içinde hem de ülkeler arasında. ... Anlaşılan AB bir süre daha bu tür sorunlarla boğuşacak ve bu durum iyiye de gitmeyecek. Di Maio'lu ve Salvini'li Avrupa, halkların işbirliği yapacaklarına birbirlerine hakaret ettiği ve saldırdığı bir kıta oldu. Bu süreçlerin sonu tarihte hiç de iyi olmadı.”
Roma diplomatik kuralları ihlal etti
La Croix'e göre, İtalyanın başbakan yardımcıları Di Maio ve Salvini abartıyor:
“Sözlü saldırılar diplomatik geleneklere aykırı. İtalya'da çelişkili planları üzerinde anlaşamayan liderlerin bir sübap arayışında olduğunu açıkça gösteriyor bu. ... Gerçi Macron da İtalya'daki [hükümet] planını eleştirmekten hiç geri durmadı, ama İtalyan halkının kararını da sorgulamadı. ... Fransa, büyükelçisini geri çağırmakta haklı. Çünkü diplomasinin ilk görevi cepheleri yumuşatmaktır ve bu ancak diyalog ahlakına uyulduğu sürece gerçekleşir. İtalyan hükümeti hakaret ve aşağılamalarla yeni bir rotaya girdi.”
Dram yaratma şampiyonu, Macron
Huffington Post Italia'nın Genel Yayın Yönetmeni Lucia Annunziata, Macron'un konuyu gereksiz yere dramatize ettiğini ifade ediyor:
“Yöneticilerimizin Fransa cumhurbaşkanına karşı kullandığı kaba tavrı ve Başbakan Yardımcısı Di Maio'nun tuhaf bir karar vererek Sarı Yelekler'le buluşmak üzere Paris'e gitmesini bir kenara bırakacak olursak, Fransa cumhurbaşkanının kurumlar konusunda yolunu kaybetmiş olması daha da sürprizli ve beklenmedik bir hal alıyor. İtalya ile aralarındaki sorunun dramatize edilmesi, Macron'un güçsüzlüğünün yeni bir göstergesi. Macron Avrupa'da (ve Fransa'da) siyasi ortamın dönüşümüyle, AB için çağdaş bir öncü olma planından uzaklaşmış görünüyor. ”
Fransa cumhurbaşkanı şimdiden seçim modunda
De Standaard, olayların tırmanmasında Macron tamamen suçsuz değil, diyor:
“Paris Roma'ya net olarak Di Maio'nun çok ileri gittiğini ve artık durması gerektiğini göstermek istiyor. Sarı Yelekler Macron'un en hassas noktası oldu. ... Macron nasıl İtalyanların en sevdiği hedef tahtasıysa, İtalyanlar da onun için öyle. Yangını Macron başlattı. Macron Avrupa seçimlerini Avrupa taraftarı reformcular ile gerici milliyetçiler ve popülistler arasındaki nihai savaş olarak sahnelemek istiyor.”