İtalya hükümetine karşı kitlesel protesto
İtalya hükümetinin ekonomi politikasını protesto eden yüz binlerce kişi, "İş için gelecek" sloganıyla Roma sokaklarına döküldü. Gösteri çağrısını birçok sendika konfederasyonu birlikte yapmıştı. Köşe yazarları orta vadede Beş Yıldız-Lega koalisyonunun felaketi olacak pek çok neden gösteriyor.
Popülistlerin üçkağıdı sonuna yaklaşıyor
İtalya hükümeti ülkenin sorunlarını önceki yönetimlere yıkmaya devam edemeyecek, diyor Frankfurter Allgemeine Zeitung:
“Son yapılan anketlere göre iki partinin aldığı destek yüzde altmış civarında olduğundan milliyetçi Lega Partisi'nden İçişleri Bakanı Salvini ile sol popülist Beş Yıldız Hareketi'nden gelen Çalışma Bakanı Di Maio ne kadar övünse az. Ancak gerek istihdam piyasasının korkunç halinden, gerek sınai üretimin giderek azalmasından, gerekse yavaş yavaş yaklaşan ekonomik daralmadan önceki hükümetleri sorumlu tutma numaraları uzun süre sökmeyecektir. ... İtalyanlar kendilerine yapılan büyük vaatlerin kendi küçük gerçeklikleri üzerindeki etkilerini yakında kendi gözleriyle görecek.”
Ekonomi Salvini'nin işlerini baltaladı
Financial Times'a göre İtalya hükümetinin aşil topuğu ekonomi:
“Lega'nın en önemli destekçilerinden kabul edilen Kuzey İtalya'daki girişimciler, Roma hükümetinin öngörülemeyen ekonomi politikasından pek memnun değil. Üstelik İtalyan ekonomisi bir kez daha durgunluk evresine girdi. Salvini, kendinden önceki nice İtalyan siyasetçinin başından geçene benzer bir deneyim yaşadı: Zayıf bir ulusal ekonomi, Roma'nın AB düzeyinde etki sahibi olmasını engelliyor. Salvini'nin siyasi kariyerinin sonuna geldiğini iddia etmek için henüz erken olacaktır, ancak siyasi yıldızının daha ne kadar parlayacağı da belirsiz.”
İşçiler seslerini yükseltiyor
Sendikalar ileriye doğru büyük bir adım attı diyor Huffington Post Italia:
“İlk hedefe çoktan ulaşıldı. Üç sendika da nihayet birleşmeyi başardı. Kötü çalışma koşullarının artmasına ve geçmişte yapılan hatalara bağlı olarak ağır darbe almış olsalar da bir kez daha mücadeleye girişmeye karar vermiş durumdalar. Bunun ödülünü de aldılar. Böyle bir insan kalabalığının toplanmasını kendileri bile beklemiyordu. İkinci hedefleri hükümete açıkça meydan okumak. Bu gelişme, kendini 'değişimin' simgesi olarak gören ve aracıları bertaraf etmeyi düstur haline getirmiş bir hükümet için büyük bir 'sürpriz'. ... Hükümet ülkeyi değiştirmek istiyorsa bunu, [tıpkı CGIL Sendikalar Konfederasyonu Genel Sekreteri Maurizio] Landini'nin dediği gibi ancak işçilerle el ele yapması gerekir.”