Berlin'in Kiev'e Leopard tankları gönderilmesi tereddütü sürüyor

Avvenire, kamuoyunda öne sürülen argümanların yanı sıra kimsenin dile getirmediği ekonomik çıkarlar da olduğu kanısında:

“Alman ve Amerikalı sanayiciler arasında perde arkasında amansız bir ekonomik savaş sürüyor. Washington büyük bir vurgunun kokusunu almış durumda. Avrupalı müttefiklerine, Kiev’e gönderilen tankları ikame edecek tankların teslimatını derhal gerçekleştirme taahhüdünde bulundu. Berlin düne kadar, Avrupa’daki tank pazarında neredeyse ayrıcalıklı bir tekele sahipti. Ancak Washington, bu tekeli kırmaya hazır. Ticaret her şeyden önce geliyor.”

Kurier'e göre Rusya'da Nazizm canavarı bir kez daha hortlatılmaya çalışılıyor:

“Rus propagandacılarının muhtemelen uzun zamandır, Photoshop'ta üretilmiş sözümona tarihi siyah-beyaz görselleri hazırda tuttuklarını söylemek için hayal gücünüzün fazla geniş olması gerekmiyor: köyde hüzünlü gözlerle etrafa bakan bir avuç büyükannenin yanından geçen, gamalı haçlarla bezenmiş bir Alman Leopard tankı. Kremlin'in zaten savaşın başından beri tüm propaganda aygıtları aracılığıyla gönderdiği mesaj belli: Naziler yeniden Rusya'ya ilerliyor ve bu kez -tarih tam öyle yazmasa da- yanlarında uğursuz Batı'nın geri kalanları da var.”

Siyaset bilimci Volodimir Fessenko, NV'de Almanların tereddütlü tavrından şikâyet ediyor:

“20 Ocak'ta Ramstein'da gerçekleşen buluşmanın ardından, pek çok Ukraynalının hayal kırıklığına uğradığını düşünüyorum. Bunların birçoğunda ise bu hayal kırıklığı devasa düzeylerde. ... Ancak şimdi, hayal kırıklığına ve acıya teslim olmanın zamanı değil. Mantıklı bir tepki vermeliyiz. Sabırlı ve ısrarcı olmalıyız. ... Aşırı temkinli Alman müttefiklerimizin, doğru ve kaçınılmaz kararı verebilmeleri için zorlanmaları gerekiyor. Zira hâlâ yeterli olgunluğa erişemediler.”

Gazeta Wyborcza ise şu hususa dikkat çekiyor:

“'Scholzlama' sözü Avrupa siyasetinin kelime dağarcığına girmiş durumda. Anlamı da bir yandan yardım vaat ederken, öte yandan bunu geciktirmek için ne gerekiyorsa yapmak. Genelde baskı altında karar almamayı tercih eden ve büyük sorunları küçük adımlarla çözen Angela Merkel’in izlediği politikayı anımsatıyor. Bu yaklaşım barış zamanlarında işe yaramış olabilir. Ancak savaş zamanlarında utanç verici bir hatadır.”

El País, Berlin’e anlayış gösteriyor:

“Almanya, vereceği kararın tek bir hükümetin kararı olarak görülmesini istemiyor. Putin’e yakın medya, şimdiden Hitler’in 1941’deki Barbarossa Harekâtı kapsamında Sovyetler Birliği’ni işgal eden tanklarını hatırlatmaya başladı. Almanya’nın sevkıyatın çeşitlendirilmesini ve Washington’un Abrams tanklarıyla katkı sağlamasını istemesinin sebebi bu. Bu boyuttaki bir karar, azami ihtimam ve uzlaşı gerektirir. ... Bu da yalnızca Almanya’nın değil, herkesin müşterek sorumluluğundadır.”

Friedrich Ebert Vakfı Rusya programının başkanlığını yürüten siyaset bilimci Alexey Yusupov, Echo’nun alıntıladığı bir Telegram gönderisinde şöyle diyor:

“Evet, Almanya Ramstein’da Leopard sevkıyatı konusunda Avrupa çapında bir koalisyona önayak olmadı. Ancak bu da frene basılmasını sağlayamadı - medya bombardımanına ve Varşova’nın hüsnükuruntusuna rağmen, ortada böyle bir koalisyon yok. ... Slovakya, Çekya, İspanya ve Portekiz Leopard vermiyor, Norveç ve Danimarka’nın çok az Leopard’ı var, İsveç müdahil olmak için hiç acele etmiyor, Kanada, İsviçre, Avusturya, Yunanistan, Türkiye ve Macaristan ya tarafsız ya da sevkıyata karşı. Geriye bir, belki üç tane Leopard gönderebilecek durumda olan Finlandiya ve elinde on iki adet bulunan Polonya kalıyor.”

Visão, Berlin’in sevkıyata eninde sonunda mani olamayacağına inanıyor:

“Berlin, kurtulması hayli zor bir üçlü çıkmaza girmiş durumda: Savaşı sona erdirmesi için gereken araçları Ukrayna’ya vermek adına elinden geleni yapmak istiyor, ancak diğer ülkeler aracılığıyla dahi olsa Leopard 2 tanklarını göndermenin çatışmadaki tırmanışı kontrolü zor bir hale sokacağını varsayıyor. ... Almanya ayrıca tarihi bir dram da yaşıyor: Daha önce iki dünya savaşını tetikleyen ülke, Üçüncü Dünya Savaşı’nı çıkaran taraf olmak katiyen istemiyor. ... Ancak Alman hükümeti, müttefikler, Avrupa ülkeleri ve NATO’dan müteşekkil birliği bozmamak için Leopard 2’ye sahip başka ülkelerin tankları gönderme kararını kabul etmek zorunda kalacak.”

Index.hr şöyle yazıyor:

“Leopard tanklarının Ukrayna'ya kendi onayı olmaksızın gönderilmesi, Berlin'in işin gelirdi. Zira uzun vadede, tüm bunlar bitince Şansölye'yi ya da en azından Dışişleri Bakanı'nı 'elimizden gelen bir şey yoktu' özrüyle Moskova'ya göndermek mümkün olurdu. Alman hükümet sözcüsünün, Polonya'nın Berlin'den onay almadan Ukrayna'ya Leopard tankları gönderebileceği yönündeki sözleri de bununla tamamen örtüşüyor. Sözcü, Polonya'nın tankların yeniden ihracatı için resmi bir talepte bulunmadığını da sözlerine ekledi. Bu Berlin açısından çok iyi, zira talep yoksa reddetmeye de gerek kalmıyor.”