İtalya ekonominin fişini çekiyor
Korona krizinden en çok etkilenen ülke olan İtalya'da hükümet, salgının yavaşlatılması için yeni önlemler aldı. Başbakan Conte hafta sonunda, hayati mal ve hizmet üretenler dışında bütün şirketlerin kapatılmak zorunda olduğunu açıkladı. Basın bunun iyi bir karar olup olmadığını tartışıyor.
Açlık koşulları yaratmayalım
Bir ekonomiyi elektrik gibi düğmesine basarak açıp kapatamazsınız, diyor La Stampa:
“Firmaları kapatmak kolay, yeniden açmak kolay değildir. Bu bizim gibi ülkelerdeki küçük ölçekli işletmeler ve hatta daha da küçük şirketler için de geçerli. ... İşverenler ve sendikalarla yapılacak müzakereler, çalışanların en iyi şekilde korunmasına yönelik olmalıdır. ... Şirketlerin maske ve diğer acil donanım üretiminde destek olması için faaliyetlerinde değişikliğe gitmesi, ama öncelikle de faaliyetlerini durdurmaması için her kolaylık gösterilmelidir. ... Ekonominin bu şekilde durma noktasına gelmesini savaş zamanlarında bile yaşamadık. Bir salgınla mücadele etmek, açlık yaratmak anlamına gelmemeli.”
Hükümetin somut bir stratejiye ihtiyacı var
Handelsblatt İtalya muhabiri Regina Krieger, bu adımın gerekli olup olmadığını sorguluyor:
“Bu gece yarısı yayınlanan trajik tebliğ, şeffaf kriz yönetiminden ziyade kamuoyuna verilen bir ödün mü? İtalya'da tartışma bu noktada başladı. Ülkenin bu krizi ekonomik olarak aşması onlarca yıl sürecek. Şimdi her şey durma noktasına getirilirse durum daha da kötü olacak. Uluslararası tedarik zincirleri bu örneklerden yalnızca biri. Şirketler haklı olarak salgın sonrası zamanın göz önünde bulundurulmasını talep ediyor. Nakit para nereden gelecek, kim kredi alınabileceğini garanti ediyor, borsaya kayıtlı firmalar ne olacak? Conte hükümetinin aldığı önlemleri gerekçelendirme ve somut bir stratejisi olduğunu - varsa tabii- gösterme zamanı geldi.”
Fabrikalar, virüsün kaynağı
Türkiye İtalya'nın yaptığını yapmalı, diyor T24:
“İşçiler çoğu yerde dip dibe çalışıyor. ... Fabrikalarda çalışan işçilerin sağlığını korumanın bir yolu üretime ara vermekse diğeri üretim ortamında sosyal izolasyonu sağlamak. Türkiye’deki fabrikalar bari bunu yapsalar ama o da yok. Aslında çok zor değil, Bursa’daki Tofaş fabrikasında geçen hafta 1.5 metre sosyal mesafe kuralı uygulanmaya başladı. Tabii bunu sağlayabilmek için üretim hızını düşürmek gerekiyor. ... Diğer fabrikalarda, tersanelerde sosyal mesafelendirmenin umursanmıyor oluşunun sebebi bu olabilir mi? Kâr hırsıyla milyonlarca işçinin canının tehlikeye atılması kabul edilemez.”