Kursk taarruzu: Kremlin üzerindeki baskı artıyor mu?

Telegram, Rus yurttaşların umursamazlığına dikkat çekiyor:

“Ukrayna’nın Kursk bölgesindeki ilerleyişi, apolitik Rus toplumunun en büyük zaaflarından birini yeniden teyit etti. ‘Rusya Ana’nın kimi bölgelerinin işgal edilmesi, sivil halkın tahliyesi ve esir düşen sakalı çıkmamış genç erkek görüntüleri dahi Rus halkının genelinde özel bir ilgi uyandırmadı. Rus sivillerin yüzünde ‘işgalci’ Ukrayna kuvvetlerine yönelik herhangi bir öfke ifadesi yoktu. ... Rus yurttaşları kendilerini siyasi süreçlere dahil hissetmiyor, devlet medyasında çıkan yorumlara boyunlarını eğip kulak vermekle kalıyorlar.”

De Standaard bunun fırtına öncesi sessizlik olabileceği kanısında:

“Rusya'nın Kursk çevresindeki Ukrayna birliklerinin ilerlemesine izin vereceğini düşünmek saflık olur. Ukrayna'nın Putin'in düşündüğünden daha güçlü direndiği savaşın başında olduğu gibi, Rusya Devlet Başkanı da şimdi beklenmedik saldırının ardından toparlanmak, birliklerini yeniden organize etmek ve strateji değiştirmek için zamana ihtiyaç duyabilir. Ancak bir tepki vereceğinden neredeyse emin olabiliriz. O halde sorulacak soru şu olmalı: Bu cüretkâr saldırısı Ukrayna'ya ne kazandırdı?”

Público, Kursk’ta olup bitenlerin Putin’in iç politikadaki sorunlarını iyice kızıştırabileceğini yazıyor:

“Endişelerin en büyüğü, bir yıl askerlik yapmak zorundaki yükümlülerin ailelerinin tepkisi olacaktır. Putin sürekli -hep yerine getirmese de- bu gençlerin Ukrayna’nın işgaline katılmayacağı güvencesi vermişti. Fakat Kursk bölgesinde görev yapanların çoğu genç askerlik yükümlülerinden oluşuyor ve Ukrayna’nın ilerleyişi, Kremlin’in kimleri seferber etmesi gerektiği konusunda şüpheler doğuruyor.”

24tv.ua, asker eksikliğine rağmen Moskova'yı seferberlik ilan etmekten neyin alıkoyduğunu irdeliyor:

“Putin, Ukraynalıları gönüllü olarak ve ödeme karşılığında öldürürken kendi ölüm riskini de hesaba katan bir asker ile zorla savaştırılan bir diğeri arasındaki farkı çok iyi biliyor. Zorla savaşa gönderilen bir asker, ilk fırsatta teslim olacaktır. Son birkaç gündür Kursk bölgesindeki Rus askerlik yükümlülerinin durumu bunun bariz göstergesi. Bir haftalık çatışmaların ardından şimdiden neredeyse 2.000 esir var! Bir an için 300.000 Rus'un zorla seferber edildiğini düşünün. Bunların yalnızca yüzde onunun teslim olması, Ukrayna için büyük bir takas gücü, Rus rejimi içinse büyük bir felaket anlamına gelir!”

Spotmedia'ya göre Kremlin'in tepkisizliği çok şey anlatıyor:

“Rusya'daki Ukraynalı ve Batılı gazetecilerin anlattıkları, sınırdan bir engelle karşılaşmadan geçen Ukraynalı zırhlı araçlar ve Kremlin'in ordusundan ziyade işgalciler tarafından korunduklarını hisseden bölge sakinleri, iki buçuk yıl önce hayal edilmesi dahi zor bir tablo ortaya koyuyor. … Rusya'nın bariz zayıflığı, Moskova'daki siyasi rejimi şimdiden etkilemeye başladı ve [Belarus Devlet Başkanı] Lukaşenka'nın çıkışları, durumun doruğa ulaştığının ispatı. Rusya'da büyük bir değişimin ne zaman gerçekleşeceğini tahmin etmek imkânsız olsa da hava bunun her an gerçekleşebileceğine işaret ediyor.”

Sürgündeki siyasetçi Leonid Gosman, Novaya Gazeta Europe’da Rusya’nın yaşananlar karşısında sergilediği kayıtsızlığı hayretler içinde karşılıyor:

“‘Kursk’lu bir aileyi ücretsiz ağırlayın’ afişlerini gördünüz mü? Yurtlarını savunmak isteyen gönüllüler ordusu nerede peki? Bunların sayısının arttığını Putin’den duyuyoruz bir tek - ne kadar da güvenilir bir kaynak! Televizyonlar, askere alma merkezlerinin önünde eskiden onlarsız da yapılabileceğini sansalar da artık cepheye gitmeye karar verdiklerini söyleyenlerin bulunduğu tek bir insan kuyruğu bile gösteremiyor. Bu yoksa, ortada bir ülke de kalmamış demektir. Kursk yüzünden ‘kutsal savaş’ ilan etmeyen devletin kendince nedenleri olabilir. Aslolan, insanların bu hususta hiçbir şey hissetmemesi.”