Koronavirüs pandemisinin üzerinden beş yıl geçti
2020 ilkbaharında Avrupa, Çin’de patlak veren koronavirüs pandemisinin merkez üssü haline gelmişti. Pek çok ülke, insanların gündelik yaşamlarını büyük kesintiye uğratan kısıtlamalara başvurmuştu. Avrupa basınından yorumcular, Covid ve alınan tedbirlerin bugüne değin hayatları ve toplumları nasıl değiştirdiğini tartışıyor.
İnsanlarla temas yasağı en kötüsüydü
Gazeteci Manona Paris, Õhtuleht'te sosyal izolasyonun sebep olduğu istisnai koşulları hatırlatıyor:
“Hayatlarımızın bu denli hızla değişmesi inanılmazdı. Çoğumuz, alternatifleri anladığımız için özgürlüğümüzün büyük bir kısmından gönüllü olarak vazgeçtik. ... Başlangıçta hoşuma gidiyordu - ailece bir arada olmak, uzun yürüyüşlere çıkmak, iyi yemeklerin tadını çıkarmak. ... Ekmek pişirmeye başladım, kekler denedim, kimçi yaptım. Yemek tariflerine olan ilgim günden güne arttı. İlk sarsıcı anı mart ayının sonunda yaşadım. Küçük oğlum, dördüncü doğum gününde parti yapılmayacağını fark etti. Arkadaşlarını uzun süre göremeyecekti. Düşüncelerini yüzünden okuyabiliyordum. Gözleri bir an için dolmuş ama sonra, 'Anne, anlıyorum, virüs korkunç bir şey. Ona ihtiyacımız yok' demişti. O an benim de gözlerim dolmuştu.”
Kapanma politikası üzerine yeniden düşünmeliyiz
Ta Nea, sosyal kısıtlamaların bedeli çok ağır oldu, diyor:
“Sayısız araştırma, pandemi esnasında binlerce insanın sosyal izolasyon ve yalnızlıktan etkilendiğini ve bu sorunun özellikle ulusal sokağa çıkma yasakları sırasında daha da belirgin hale geldiğini gösteriyor. Bekâr ebeveynler, bir yandan çocuklarına bakarken diğer yandan gelir elde etmekte zorlandı ve bu durum onlar üzerinde olumsuz bir etki yarattı. ... Beş yıl sonra, kapanmaların ne kadar sert olduğu daha net anlaşılıyor. ... Sokağa çıkma yasaklarının hayat kurtardığını gösteren araştırmalar mevcutsa da uzmanlar, gelecekte bu tür önlemlerin aceleyle uygulanmaması gerektiği konusunda uyarıyor. Çocuklar, eğitim ve ekonomi üzerindeki etkileri hâlâ hissediliyor ve bu etkilerin tam olarak anlaşılması muhtemelen daha uzun yıllar alacak.”
Geleceğe yönelik üzücü bir tespit
Gazeteci Josef Veselka, Seznam Zprávy'de Covid döneminden ders alıp almadığımızı ve bir sonraki pandemiye hazırlanıp hazırlanmadığımızı irdeliyor:
“Ne yazık ki hayır. Koronavirüs on binlerce insanın hayatına mal oldu, ekonomik açıdan yoksullaştık, çalışma hayatında kopukluklar yaşandı ve devlet, siyaset ve bilime olan güvenimiz büyük ölçüde zayıfladı. Ve bir sonraki pandemiye hâlâ hazır değiliz. Gelecekte benzer bir durumun tekrar yaşanması ise hayli muhtemel.”
Beş yıl öncesine nazaran daha donanımlıyız
Bir sürü konuda pek çok şey öğrendik, diyor buna karşın Les Echos:
“Evden çalışmak eskiden istisnayken, artık işçi ve esnaf dışında az çok kural haline geldi. Video konferanslar ve Teams ya da Zoom toplantıları sık yapılır oldu. Fransızlar, zaten çok güçlü olan çevrimiçi ticarete daha da fazla rağbet gösterdi. Hızlı internet erişimi zorunluluk oldu. Bankaların ve müşterilerin vaktiyle biraz riskli bulduğu temassız ödeme, olağan bir yönteme döndü. Bundan çıkarılacak bir ders varsa, o da olası bir yeni pandemi ve sokağa çıkma yasağına tam değilse de beş yıl öncesine nazaran çok daha hazırlıklı olacağımızdır.”
Farklı düşünenlerin öfkesi
Der Spiegel, pandeminin etkilerinin bugün halen hissedildiğini belirtiyor:
“Sıklıkla incitici bir şekilde siyah ve beyaz şeklinde yürütülen tartışmalar siyasal kültüre kalıcı zararlar verdi, şüpheciler kötülendi. En başta da aşı yaptırmak istemeyenler kamuoyunda eleştirilerin hedefi oldu. ... AfD’li sağ popülistler başarılarını biraz da özellikle Doğu Almanya’da izlenen koronavirüs politikasına borçlular: Farklı düşünenlere sövülmesine ve bireysel özgürlüklerin göz ardı edilmesine yönelik öfkeler pek çoklarını hayal kırıklığına uğrattı, radikalleştirdi ve tetikledi. ‘Seçkinlere’ ya da ‘tepedekilere’ duyulan nefretin nereden geldiğini merak edenler, dönüp koronavirüs günlerindeki tartışmalara bir kez daha baksınlar.”
Yeni bir dünya hayalleri yok oldu gitti
Le Monde’da hayal kırıklığı hâkim:
“‘Yeni bir dünya’ hayal etmiştik: ‘Zorunlu olmayan’ seyahatleri azaltıp, farklı çalışma şekilleri bulup, iklim değişikliğiyle mücadeleyi hızlandırarak bu salgından dersler çıkaran bir dünya. ... Beş yıl sonra ise her şey tam bir hayal kırıklığı: ‘Eski dünya’ karşısında kısa süren bu direniş dürtüsü yok oldu, bunu kabullenmeliyiz. Toplumlarımızı dönüştürmeye yönelik bu müşterek tutkumuz şimdi nerede? ... Çatışmalarla dolu haberlere bakınca hepsi unutulmuş görünüyor.”