Puigdemont yine Katalonya'nın başına
Katalonya'nın bağımsızlık yanlısı iki büyük partisi, bir bölgesel hükümetin kurulması konusunda uzlaştı. Buna göre, hükümetin başına ekimde azledilen ve İspanya'ya dönerse hapse girecek Başbakan Carles Puigdemont geçecek. Puigdemont'un video konferansla seçilmesi düşünülüyor. Makul bir çözüm mü bu, yoksa yangına körükle gitmek mi?
Madrid anayasayı tanımalı
Berlin'de yayınlanan gazetesine göre Madrid hükümeti, adli kovuşturmada ısrar ettiği sürece kaybeden taraf olacak:
“Bağımsızlık yanlıları seçimi kazandı ve özerk parlamentoda mutlak çoğunluğu ele geçirdi. Siyasetçileri hakikatte varolmayan suçları 'yeniden işleme tehlikesiyle' gözaltında tutmak ya da ülkeye geri dönmeleri halinde tutuklanacaklarını söyleyerek tehdit etmek, demokratik bir seçimin sonuçlarını yok sayan siyasi bir manevradır. Olan bitene verilecek tek isim 'siyasi takibat' olabilir ancak. Diğer bütün tutuklular ve sürgündekiler gibi Puigdemont'un da hakkında yargı kararı olmadığı sürece parlamenter olmak ve resmi görevlere başvurmak gibi anayasal hakları var. Madrid ona bu hakları vermeli.”
Ayrılıkçıların maskaralığı tam gaz devam
El Pais'e göre Puigdemont'un sunduğu video konferans alternatifi, ayrılıkçıların çevirdiği bir dolaptan ibaret:
“Puigdemont ve yandaşları yapıcı önerileri olmadığı için yangına körükle gidiyor, seçilmiş bir başbakanı ülkesine sokmamayı göze alan sözde baskıcı bir devlet karşısında dünyanın ayağa kalkacağı varsayımına tutunuyorlar. ... Ama konuya ne taraftan bakarsanız bakın, kesin olan Puigdemont'un ya da bir temsilcisinin video konferansla göreve başlama yeminini etmesinin, ne yasalara ne de insan aklına uygun olduğu. Bu durumda saygınlığını yitirecek olan taraf, bunu engellemeye çalışan devlet değil, Katalonya'yı maskara etmekten çekinmeyen siyasetçiler olacaktır. Konu ciddi olmasa ancak gülünüp geçilecek bir durum.”
Ekonomide istikrar için uzlaşma şart
Finanz und Wirtschaft gazetesine göre geçtiğimiz yıllardaki ekonomik canlanmayı tehlikeye atmamak için Katalonya sorununda tarafların uzlaşmaya gitmesi gerekiyor:
“Çok uzun süren finans ve ekonomik krizin bedeli ağır olmuştu. Önce ekonomik, sonra sosyal, -geleneksel büyük partilerin sorgulanmaya başlanmasıyla- siyasi ve nihayet -çözülemeyen Katalonya krizinin de gösterdiği gibi- egemenlik bölgesine ilişkin bedellerdi bunlar. Bugün Katalonya, İspanyol demokrasisinin yumuşak karnı durumunda. Fırtınayı dindirmek, yeni bir başlangıç yaparak Katalan toplumunu kendi içinde yeniden barıştırmak, bölgedeki ekonomik kalkınmayı devam ettirmek ve bütün İspanya için umutları tehlikeye atmamak ancak bütün siyasi tarafların güç birliği etmesiyle mümkün olacaktır.”