Almanya esrar tüketimini yasallaştırıyor
Berlin, belirli koşullar altında esrar kullanımına izin vermeyi planlıyor: Hükümetin reform planlarına göre, yetişkinler kendi kullanımları için özel kulüplerden ayda 50 grama kadar esrar satın alabilecek ve üç adetten fazla olmamak kaydıyla, kendi kenevirini yetiştirebilecek. Peki bu karar mantıklı mı yoksa tehlikeli mi?
Devekuşu politikasının sonu
Tagesschau.de, esrar kullanımının bu yıl yasallaşacak olmasını olumlu değerlendiriyor:
“Şimdiye kadar uygulanan politika, milyonlarca insanın suçlu ilan edilip kontamine ürünlerle sağlığının tehlikeye atılmasına yol açtı. Eski politikalar karaborsayı güçlendirdi, çocuk ve gençlerin korunmasına yönelik etkili bir politika oluşturamadı. Üstelik başarısız da oldu: Almanya'da esrar tüketimi azalmıyor, aksine kullananların sayısı yıllardır artıyor. Yeni planlar olumlu, zira artık devekuşu politikasına son verebilirler.”
Kenevir hâlâ zararlı
Frankfurter Allgemeine Zeitung yasallaştırma planıyla hemfikir değil:
“Esrarın genellikle yalnızca kontamine bir şekilde karaborsada satıldığı için gençlerin sağlığı ve gelişimi bakımından tehlikeli olduğunun söylenmesi, gerçeklerin çarpıtılmasıdır. Sanki yasal olarak satın alınan ya da evde yetiştirilen esrar, olgunlaşmamış beyinler, embriyolar veya araç ve makine kullanma becerisi üzerinde aynı ölümcül etkilere neden olmuyor. İster torbacıdan, ister gelecekte evde yetiştiren bir kişiden, eğlence kulüplerinden ya da özel mağazalardan temin edilsin, esrar ergenlik dönemine kadar ciddi zararları olan ve sonrasında da yüksek bağımlılık potansiyeli barındıran, psikoaktif bir maddedir.”
Kendi kaderini tayin etme açısından olumlu
Süddeutsche Zeitung bunu bir güven işareti olarak görüyor:
“Korona salgınında devlet ile yurttaşlar arasındaki ilişki kökten değişime uğradı. Bu, pandeminin kimi dönemlerinde doğru olabilir, ancak 'biz senin için neyin iyi olduğunu biliyoruz' tutumu kalıcı olmamalı. Alman toplumunun dayandığı esaslardan biri de kendi kaderini tayin etme fikridir. Esrarın yasallaştırılması en önemli mesele olmayabilir, fakat herkesin kendi başına karar verebileceği bir konuda devletin geri durabileceğini göstermek açısından bir semboldür.”