İspanya: Kongre ayrılıkçılara affı onayladı
İspanya'da Temsilciler Kongresi, tartışmalı af yasasını kabul etti. Yasayla, başta 2017 bağımsızlık referandumunun düzenlenmesi olmak üzere Katalonya'nın bağımsızlığı adına gerçekleştirilen eylemlerin çoğu suç olmaktan çıkarıldı. Af yasası iktidar koalisyonunun, koalisyonu destekleyen Katalan ayrılıkçılarla yaptığı anlaşmanın bir parçasıydı.
Etik dışı ve ters teper
El Mundo öfkeli:
“Parlamento’da dün altı milletvekilinin oyuyla kıl payı kabul edilen af tasarısı, salt asıl motivasyonu dolayısıyla etik dışı olmakla kalmıyor -dokunulmazlık karşılığında iktidarı almak- aynı zamanda Başbakan’ın 23 Temmuz seçimlerinden sonra önüne koyduğu iki hedefi de boşa çıkarıyor: Yasa barış getirmiyor, husumet duvarları örüyor ve hükümet açısından asgari düzeyde bir istikrar dahi sağlamıyor. Belirmekte olan senaryo ne getirir, öngörmesi zor. ... İspanya, ayrılıkçı, bölünmüş ve yoksullaşan Katalonya’da on yıldır hüküm süren istikrarsızlığı daha da derinleştirmiş oldu.”
Diktatörlükten sonra da af çıkarılmıştı
El País, kuvvetler ayrılığının önemine vurgu yapıyor:
“Hâkimler affı uygulamak zorunda kalacaklar. Ayrılık yanlısı mahkûmları serbest bırakacak, sabıka kayıtlarını silecek, arama ve tutuklama emirlerini iptal edecek ve sürgünde olanların İspanya'ya geri dönmesine izin verecekler. Metinde yasama erkinin 'aftan yararlanma kriterlerini', yargı erkininse aftan yararlanacak 'belirli kişileri' tespit ettiği ifade edildiğinden bunu yapmakla yükümlü olacaklar. Demokrasilerde buna kuvvetler ayrılığı ilkesi denir: Hiçbir hâkim kanun yapamaz, hiçbir parlamenter de hüküm veremez. ... Bundan fayda sağlayacak olanların eseri diye affı eleştirenlerin tarih bilgisi yok demektir. [Diktatörlüğün sona ermesinin ardından] 1977'de çıkarılan [ve emsal gösterilen] af da büyük ölçüde yasadan fayda sağlayan siyasetçiler tarafından hazırlanmıştı.”
İktidarı sürdürmek için örtülü bir anayasa reformu
ABC, hükümetin gizli niyetleri olduğu kanaatinde:
“Senato'nun hukuk uzmanlarına göre, hükümet ve ortaklarının üzerinde mutabık kaldığı bu prosedür, örtülü bir anayasa reformu niteliğinde. Böyle bir girişimin açıkça anayasa değişikliği önergesiyle hayata geçirilmesi gerekirdi. ... Metin, siyasi açıdan sözümona toplumsal uzlaşmayı teşvik etmek için gerekli olan kamusal iletişim tedbirlerini de kapsıyor. Tarafsız hiçbir gözlemci, mevzubahis uzlaşmanın iktidarı sürdürmek isteyenlerin bahanesinden başka bir şey olmadığını gözden kaçırmayacaktır.”