Renzi'nin asıl rakipleri sol kanattan
İtalya eski Başbakanı Matteo Renzi'nin sosyal demokrat partisinin sol kanadı hafta sonu partiden ayrıldı. Yeni parti 'Demokrasi ve İlerleme Hareketi'nin her iki mecliste de yaklaşık 50 milletvekilini bulacağı tahmin ediliyor. Parti içindeki bu bölünme ne anlama geliyor?
Grillo ve Lega Nord'a hediye
Der Standard gazetesi, Demokratik Parti'deki (Partito Democratico - PD) çekişmelerin bütün Avrupa'yı etkileyecek güçte bir saatli bomba olduğu ikazında bulunuyor:
“İtalyan hükümetinin büyük koalisyon ortağı Demokratik Parti'deki bölünme herkesi şaşkına çevirdi: Bir partinin kendisini böylesine parçaladığına hiç şahit olmamıştık. Zamanlama da her zamankinden kötüydü. ... Bu durum en çok popülistlerin, yani aşırı solun, sağda Beppe Grillo'nun yanıltıcı umutlar saçan protest Beş Yıldız Hareketi'nin ve yabancı düşmanlığını körükleyen Matteo Salvini'nin Kuzey Ligi'nin işine yarayacak. Ne Grillocular, ne de Kuzey Ligi seçimlerde iktidar olabilecekleri çoğunluğa ulaşamayacak. Ama bir koalisyon kurulacak olursa, çoğunluğu teşkil edebilirler. PD'nin kurucularından Walter Veltroni, partideki bölünmenin sadece İtalyan demokrasisini değil, bütün AB'yi tehdit ettiğini söyledi.”
Eski komünistler ve yenilikçiler hiç birleşmedi
Demokratik Parti'deki (PD) bölünmeyi ele alan Corriere della Sera gazetesi, partinin kurulduğu 2007'den beri bunun beklendiğini ifade ediyor:
“PD'nin kurulmasında yer alan farklı siyasi kültürler geçen yıllar içinde bir bütünlük sağlayamadı. ... Bu kültürel uçurum yeni gelen nesille daha da derinleşti. Partinin siyasi kültüründe yenilenmeden yana olan Matteo Renzi, muhafazakar solcuların (mülteci politikasındaki olduğu gibi) geleneksel yaklaşımlarını, partinin şimdiye kadar yabancısı olduğu (teknolojik yeniliklerden özel sektörün dinamikleşmesine uzanan) bir dizi politikayla birleştirdi. ... Eski tüfekler bütün bunları kültür şoku gibi algılıyor. ... PD'nin kuruluşunda eski komünistler çoğunluktaydı. Şimdi azınlık olarak bölünmeyi hazmetmekten ve seçmenlerin oyları kendilerinden yana kullanmalarını ummaktan başka çareleri yok.”
Sorumsuzca bir siyasi oyun
La Stampa gazetesi, ne Renzi'nin, ne de muhaliflerinin parti içi savaşın sonuçlarını umursadığını söylüyor:
“Demokrat Parti içindeki iki kanadın da partinin parçalanmasından birbirini sorumlu tuttuğu bir ortamda, böyle bir gelişme hem hükümet, hem parlamento, hem de ülke için korkunç sonuçlar doğuracaktır. İşte bu yüzden Renzi'den ve muhaliflerinden dün sahnelenen psiko-drama yerine daha dikkatli, daha öngörülü bir tutum bekliyorduk. İçinden devlet başkanının, hükümet başkanının, bakanlar kurulu üyelerinin, 20 bölgenin 15'inin başkanının, büyük kentlerin belediye başkanlarının, büyük devlet kuruluşlarının genel müdürlerinin çıktığı bir partiden söz ediyoruz. Siyasi sistemi sallantıda olan bir ülkenin temel direği olan bir parti, bölünmeyi desteklemek ve istikrarsızlık yaratmak yerine, en azından atılan adımların sonuçlarını düşünebilmeliydi. ”
Sol azınlık güzel günleri beklerken
Sol azınlık kanadın Renzi'nin parti başkanlığından ayrılmasını talep ettiğini ve aksi takdirde partiden ayrılmakla tehdit ettiğini dile getiren Corriere della Sera, bütün bunların blöf olduğunu söylüyor:
“Sosyal demokratların dün yaşadığı, bir bölünmeden ziyade, partinin ağır toplarının yer aldığı bir grubun tecrit edilmesiydi. Öte yandan partinin başına geçtiği 2003'ten bu yana Matteo Renzi'ye muhalefet eden ve kongreye kendi adaylarıyla girmeyi düşünen parti içi muhalefetten bir grup, partide kalmayı tercih etti. Ama bu grup seçimi kazanmalarının çok da gerçekçi olmadığını düşünüyor bir yandan. ... Bu grubun tercihi parti içinde konuşlanmak, parti sekreterliği için ciddi bir güç oluşturmak ve gelecek güzel günleri beklemek. Bu arada da azınlığa layık görülen pozisyonlarla yetinecekler. ”