Tahta çıkışın yıldönümü: Kraliçe ve halefi
Kraliçe II. Elizabeth, 6 Şubat 1952’de babası IV. George’un halefi olarak Britanya tahtına çıkmıştı. 70 yılın sonunda Britanya tarihinin en uzun süre tahtta kalan hükümdarı olan 95 yaşındaki Kraliçe, yıldönümünü Sandringham’daki malikanesinde gözlerden uzakta geçirdi. Yorumcular özellikle Elizabeth’in Charles’ın eşi Camilla’yı Konsort Kraliçe ilan etmek istediği haberiyle ilgileniyor.
Kaya gibi sağlam
Sömürgeci güçten örnek demokrasiye geçiş için Kraliçe'ye de teşekkür edilmesi gerektiği övgüsünde bulunuyor Corriere del Ticino:
“Yüzyıllarca süren sömürgeci genişlemeden sonra küçük bir ada sınırlarına geri çekilmeleri, Elizabeth ve halkının olağanüstü başarısı. Tarihin en büyük imparatorluğunun çözülmesi, Britanya'yı harabeye dönme tehlikesiyle karşı karşıya bırakmıştı. Kraliçe'nin onuru, kararlılığı ve görkemi, ulusun istikrarı ve yön duygusu için çok önemliydi. İngilizlerin Zümrüdüankası küllerinden doğabilirdi. ... Dolayısıyla dağılmış durumdaki Cumhuriyetçilerin hiç şansı yok. II. Elizabeth'in popülerliği 70 yılın ardından bile yüzde 80. Bana bırakın yetmiş yılı, yedi ay sonunda bu yüzdenin yarısına sahip olabilecek başka bir devlet başkanı daha söyleyin.”
Camilla bu statüyü hak etti
Cornwall Düşesi Camilla’nın Konsort Kraliçe olmasının, zamanın ruhunun değiştiğini ve monarşinin yolun sonuna gelmediğini göstermesinden memnun The Times:
“Boşanmalar damgalanmaya neden olmuyor artık. ... Halka bağlı olması ve kocası ile üvey oğullarını alenen takdir etme şekliyle hayranlık kazandı. Düşes, örnek davranışlarıyla ve esaslı bilgeliğiyle kayınvalidesiyle benzer niteliklere sahip olduğunu gösteriyor. Monarşi, imtiyazların hizmet etme yükümlülüğünü de beraberinde getirdiğinin bilincine varıldığında hayatta kalabilir ve büyüyebilir. ... Düşes bu mantalitenin vücut bulmuş hali ve bu yüzden de ülke, kendisinin Kraliçe Camilla olmasına çok sevinecek.”
Charles için mümkün olan en iyi başlangıç
The Independent, Camilla kendi yanında kraliçe olarak dursa bile Charles’ın annesininki gibi endamlı bir duruşa sahip olmayacağına inanıyor:
“Charles’ın hükümdarlığı kaçınılmaz olarak daha kısa sürecek ve annesinin bilgi ve deneyim birikimiyle boy ölçüşemeyecek. Kendi iyiliği için Kraliçe’nin otoritesine ve popülaritesine ihtiyaç duyması talihsiz bir durum. ... Birkaç yıl önce İngiliz Milletler Topluluğu'nun başkanı olarak kendi yerine geçmesini sağlamak için bir kampanya yürütmesi bile gerekmişti. Kraliçe şüphesiz çalkantılı geçen 70 yıl boyunca yönettiği kurumun 22. yüzyılda Charles, William ve George’un yönetimi altında da baki kalmasını ve büyümesini umuyor. Bu yüzden de onu mümkün olan en iyi başlangıcı yapması için hazırladı.”