AB asgari ücret: Kuzeyli üyelerin direnci
AB Komisyonu, üye ülkelere asgari ücret zorunluluğu getirmek istiyor. Düzenleme yasal yollarla ya da toplu sözleşme taraflarıyla mutabakatla hayata geçirilebilir. Bugüne kadar hiç asgari ücret uygulamamış altı AB üyesinden ikisi olan Danimarka ve İsveç ayak diriyor - sendikaları da öyle. Brüksel'in bu hamlesi İskandinav basınında daha çok onaylandı.
Tepeden tırnağa mızıkçılık
İsveç bu kararı memnuniyetle karşılamalı, diyor Expressen, zira AB Komisyonu, İsveç'in mucidi olduğunu ileri sürdüğü toplu sözleşme özerkliği gibi ilkeleri üzerine basa basa tavsiye ediyor:
“AB'yi fırsat eşitliği konusunu ciddiye almaya ikna ettiğimizden bu yana İsveç (ve Danimarka) böylesi bir siyasi zafere ulaşamadı. Peki bunu kutluyor muyuz? Hayır, İsveçli sendikalar ve işverenler memnuniyetsiz, çünkü bu karar istihdam piyasasını alt üst edecek. Merkez partiler ise devletçi politikanın kabul edilemez düzeyde olmasını eleştiriyor. Demek öyle! AB'nin düşük ücretli işçileri yoksulluk bataklığından çıkaracak, İsveç elinden çıkma bir öneriyi seçmemiş olması çok yazık. Oysa İsveç böyle ... bir ... öneriyle ... Doğru ya. Avrupa'da giderek artan yoksullukla mücadele edilmesi için İsveç'ten hiçbir öneri gelmemişti.”
Çalışan yoksullara borcumuz
Politiken, özellikle teklife karşı çıkan Danimarkalı sendikaları eleştiriyor:
“ Avrupa'da işçilerin neredeyse yüzde onu 'çalışan yoksullar', yani çalışmalarına rağmen yoksul olanlar sınıfına girecek kadar düşük ücret alıyor. Onlara insani bir yaşam ve iş sunmak boynumuzun borcu. Kuzey Avrupa'da iyi işleyen bir istihdamı ve genellikle Orta ve Doğu Avrupalı savunmasız işçiler için makul ücretler ödenmesini teminat altına alan yeni bir model bulmalıyız. İşçilerin serbest dolaşımından AB'nin faydalandığının görüldüğü Danimarka bunu özellikle savunmalıdır. Dayanışma, ulusal sınırlarda sona ermiyor.”